Nochtans, deze ochtend bij het opstaan was er wel nog werk aan de winkel. Verward kroop ik uit mijn bed: ‘wat ga ik in godsnaam doen op zo’n regendag als vandaag?’ Dilemma: creatief schrijven of toch maar de schappen in de keukenkasten poetsen? Of nog iets anders? Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wreef kon niets van dat alles me verblijden.
Maar zie, mijn ochtendritueel bracht me raad. Elke ochtend rond 6u30 neem ik plaats op de stoel in ons houtkot, op de heuvel achter in de tuin. Of het nu de stenen uit de grond vriest, of pijpenstelen regent, of het nu een halve meter sneeuwt, daar zit ik altijd droog en volledig beschermd tegen alle weer en wind. Het gekliefd hout rondom me geeft me het gevoel van in een warm geborgen cocon te zitten.
Mijn dagelijks ritueel begint met 30 snelle ademhalingen, gevolgd door diep uit, traag in en even traag uit ademen. Die hele cyclus herhaal ik 3 keer, in de tijd geleerd van Wim Hof. Zo laad ik me op en ben ik helemaal klaar om een fontein van helder kosmisch licht binnen in mij te visualiseren. Tot in elke cel van mijn wezen vervult dat intense, witte en/of blauwe licht me. Helemaal tot in elke vezel, elke cel van mijn wezen. Heerlijk is dat. Helend ook. Onmogelijk om dan nog donkere gedachten te denken.
Ondertussen formuleer ik mijn intenties voor die dag. Als ik met een kwaaltje zit dan gaat die intentie uiteraard daarover. Ik stuur het helend kosmisch licht naar de bewuste plek in mijn lichaam en formuleer daarbij een positieve gedachte. In de zin van “ik ben vrij van elke blokkering op die plek, bvb in de maag die ik dan voor ogen haal. Mijn maag functioneert optimaal. Al mijn organen functioneren optimaal. Heel mijn wezen functioneert optimaal, enzovoort...
Daarna stuur ik deze van liefde doordrongen lichtenergie naar mijn geliefden, naar mijn vrienden, naar alle wezens op deze planeet, vooral naar die wat het moeilijk hebben, naar alle kinderen die het moeilijk hebben, naar onze planeet zelf.
Tot slot ga ik op de heuvel staan en daar programmeer ik een fantastische dag, vol wonderbaarlijke lichtbakens op mijn al even wonderbaarlijk aangewezen levenspad.
Nu is het om 6u30 ’s ochtends nog erg stil in de natuur maar eens de lente in aantocht kwetteren de vogels dat hun leven er van af hangt. Zalig!
Zo’n soort ritueel krijgt elke rotgevoel er onder, dat kan ik je garanderen. En het is nog niet gedaan! In de badkamer doe ik eerst een aantal yoga standjes, afgewisseld met wat gymnastiek en een paar fantasierijke huppel-loop oefeningen waarbij ik in de spiegel allerlei smoelen naar mezelf trek. Ook hier spreek ik tijdens de rustmomenten specifieke intenties uit. Ook hier haal ik bewust de immer beschikbare lichtenergie van het energieveld van oneindige mogelijkheden binnen en die vult elke cel van mijn wezen. Ook hier stuur ik die energie de wereld in.
Meestal visualiseer ik dat energieveld in de vorm van energetisch krachtige liefdevolle ogen van een bovenaards wezen (vrouwelijk of soms ook Jezus geïnspireerd) in combinatie met beelden van sterren en hemellichamen in de kosmos waar ik dan heerlijk in rond zweef. Uit die bovenaardse ogen vol liefde stroomt het krachtige licht elke cel van mijn wezen binnen. Ik ben fantasierijk visueel ingesteld, niet zozeer op geuren maar dat kan ook natuurlijk.
Op en top opgeladen stap ik uit de douche en maak me klaar voor het ontbijt. Vol kinderlijke blijheid kijk ik daar dan naar uit. Dat moment van rustig mijn zelfgemaakte door en door gezonde noten-muesli te kunnen eten terwijl ik de krant doorneem. Die zalige rust in de keuken, voor dat mijn man opstaat en zich mee aan de tafel plaatst, die rust is goud waard voor mij.
Vandaag werkt dat energetisch-oplaad-ritueel toch wel bijzonder diep door. Want zelfs de routine taken na het ontbijt beleef ik bewust: de rommel opruimen, de soep voor de middag uit de vriezer halen, de houtkachel reinigen en hout vullen voor vanavond, enzovoort, ik beleef het allemaal bewust. Het maakt me vandaag kinderlijk blij. Blij dat ik hier op deze planeet mag rondlopen en dit alles mag beleven.
Eens klaar met die praktische taken, raadpleeg ik mijn zelfgemaakt pendel (een oude sleutel aan een koordje) om een helder antwoord te krijgen wat het meest aangewezen is dat ik vandaag verder doe. En zie, deze blogpost schrijven haalt het met vlag en wimpel tov de keukenkasten poetsen! Dat volgt dan wel later op de dag. Zogezegd, zo gedaan! Klaar is Kees!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten