Op vlak van foto's nemen zijn wij een ramp! Gisteren opgetreden in een prachtige zaal van Zoerle Parwijs voor de regiomeeting van de seniorenclubs binnen de Landelijke Gilde. Toch weer wel vergeten om dat voor eeuwig vast te leggen zeker! Foei Di!
Maar ja, ik had echt wel een gegrond excuus: ik zat opgescheept met een kanjer van een verkoudheid die dan ook nog eens helemaal op de stem geslagen was. Dat ik er nog een 'redelijk deftig' stemgeluid uitgeperst gekregen heb, mag een wonder heten!
Vandaag zit alles potdicht! Pijnlijk ook. Maar Andy superblij dat ik hem eens geen orders kan geven! Om er zeker van te zijn dat ik mijn stem complete rust zou geven, was hij zelfs, met graagte, alleen aan de tafel in de tuin gaan zitten om zijn gezonde middagsla te verorberen. Dat vond ik dan weer zo grappig dat ik er nu plots wel eens aan dacht om een foto te nemen: Andy vereeuwigd naast zijn witte kilthemd van de dag voordien in de rode waskom.