donderdag 24 juli 2014

Het zomert....zwoele traagheid van mijn bestaan....


Dromen van gouden stranden en onbezonnen handen. Van hoge bergtoppen en je niet langer verstoppen. Van hemelsblauw water dat kletst tegen de rotsen. Het intens groene plankton schemert door het azuurblauw.

Maar ik zit thuis, onder het verkoelend bladerdek van de stevige Amerikaanse eiken, die dominerend als ze zijn, hun nek ver boven de beuk en berken uitsteken.  Ik voel me helemaal omringd door “mijn zee van frisse groene bladeren”.

In de zomer kan het hier bijzonder stil zijn, enfin toch tussen het monotoon geronk van de vliegtuigmotoren in. Maar vandaag zijn er niet veel, het is namiddag en dan houden ze zich nog gedeisd. En sinds het succes van de speelpleinwerking spelen de Heikantberg-kinderen enkel nog rondom het Heikant-schooltje. Soms wagen ze zich in het naburige bos maar zeker niet tot hierboven op onze heuvel.

Een deugddoende koele bries en het gekir van de duiven zijn op dit moment mijn enige compagnons.

Ik denk aan mijn droom waaruit ik deze ochtend wakker gleed. Ik deed mee aan een soort toneelstuk, in een koninklijk gewaad van lang vervlogen tijden. Ik was in die kledij aan het wachten en had er iets bovenaan getrokken om warm te houden, maar wat totaal niet paste bij mijn koninklijke outfit. Er was een soort screening bezig met lange wachttijden.  En ik voelde een zekere spanning tussen de partijen; tussen de verschillende (hoofd)rollen? Maar het toneelstuk zou doorgaan en ik zou mijn rol spelen, no matter what.

Wat had zoiets nu te betekenen? Waarom droomde ik dat? Ik was gaan slapen na “Vive le Vélo” en de “Avondetappe”, tja het is volop Tour de France in het hooggebergte. Beide progamma’s hebben me in hun greep, wellicht teveel om goed te zijn, maar het is sterker dan mezelf.  Dus op mijn netvlies stond enkel de problematiek van Jurgen Vandenbroeck gebrand en de koersstrijd van zijn kompanen…Hoe kom ik dan in godsnaam tot de rol in een “costume drama”? En wat heeft het te betekenen? In de herfst en winter hou ik wel van costume drama’s à la Jane Eyre.

Plots bedenk ik dat ik net voor het slapen gaan toch vooral ook onder de indruk was van die “Pyreneeën bewoner” in zijn eenvoudig tentje die in Vive Le Vélo kwam vertellen hoe gelukkig en vrij hij met zijn leven in de bergen wel was. En dat hij liever op de rotsstenen in zijn tentje sliep dan in het comfort van zijn huis want hier was hij vrij en zijn huis noemde hij “een gevangenis die veel onderhoud vraagt”.

En dan was er nog de ex-wielrenner, nu sportfotograaf in “de avondetappe” die eveneens in zijn tentje slaapt en overdag met de fiets tot op verbluffende plekjes bergop peddelt om daar artistieke kiekjes te nemen van coureurs in hun habitat.  Nee, liever een tent langs een riviertje, zei hij, dan in een hotel in een industriezone.

Meer heb ik niet nodig om te gaan dromen…van een stoere wereldreis  in een “Hollandse tot mobilhome verbouwde camionette.”  En net zoals die trekkers op TV intens opgaan in elke gloednieuwe omgeving die zich zo maar voor je ontvouwt. Je kan toch niet sterven zonder de planeet gezien en tot in de uithoeken beleefd te hebben, bedenk ik dan.  

Maar de “show must go on, no matter what” vertelt mijn droom me blijkbaar toch? Hoe verenig ik dat met mijn trekkersdroom die in mijn achterhoofd geregeld opduikt als een weliswaar verre droom, in plaats van eentje om op dit moment in de werkelijkheid te vervullen?

Enkel het gevoel van die beslissing te kunnen nemen, en mijn groene zee van bladeren op zijn minst een tijdje achter me te kunnen laten, dat gevoel doet al deugd op zich. En toch en toch??? Wie weet, komt die verre droom ooit echt wel dichterbij in mijn realiteit??? 

Vanavond ga ik alvast voor “Vive le vélo” eerst nog wat lezen in “De boodschap van de paarden” van Klaus Ferdinand Hempfling die een tijd lang in de Spaanse Pyreneeën achter een kudde wilde paarden heeft aangelopen om te observeren hoe ze met elkaar omgaan; zo de diepe innerlijke waarheid van het leven ontdekkend en belevend….

Ben benieuwd waar ik vannacht van ga dromen?  

maandag 21 juli 2014

En dat is nu het voordeel van een bewolkte zomerse dag...Andy helpt me in de tuin en plukt de groene bonen...Maar als de zon schijnt...dan zoekt hij meteen dekking. Daarom hou ik van de wolken...



vrijdag 11 juli 2014

Ooit voor een bank gewerkt: "waarom ethiek en bankieren zo moeilijk samen gaan"...


Waarom ethiek en bankieren zo moeilijk samen gaan las ik gisteren in De Standaard en dan vandaag: Hersenactiviteit voorspelt economische crash. Ik heb zelf 17 jaar in een Vlaamse grootbank gewerkt tot in 1995 en de laatste jaren was dat zelfs als perschef. Als een gedragspsycholoog in het eerste artikel concludeert “Sommige bankiers zouden met een verknipte geest eindigen, vergelijkbaar met pedofielen en drugsverslaafden” dan begrijp ik dat helemaal, uit mijn ervaring met sommige topmensen uit “mijn bank”van toen. De “hebzucht naar winst” is zo groot dat ze alle ethiek en moraliteit aan de kant schuiven en in niets nog graten zien. Ik vroeg  me toen al af of “werken voor een bank” niet een soort “strafkamp voor het bewustzijn” is. En is het ook zo in (sommige) andere winstgerichte sectoren?

In tegenstelling tot het artikel geloof ik evenwel niet dat een “saai loon zonder bonussen” echt redding kan brengen of zou volstaan als oplossing.
Volgens mij kan vooral  een bewustzijnsgroei bij een grotere laag van medewerkers dat brengen. Zodat medewerkers  in groep dat “hebzuchtig gedrag” beter kunnen doorzien en niet langer pikken. Enkel door een soort “bewustzijnsrevolutie”  van binnen en van buiten uit (maatschappelijk dus) kan er betenschap komen.
Hoe meer mensen nu depressief worden, hoe meer mensen nu afhaken met een burn out, hoe meer signalen dat het zo niet meer verder kan, pas dan zal er een ruimere voedingsboden komen waarin dergelijk gedrag niet meer getolereerd zal worden door een bredere laag in de samenleving.

Het tweede wetenschappelijk gerichte artikel “Hersenactiviteit voorspelt economische crash” bevestigt dat mensen in massa vaak elkaar blindelings volgen. Ook hier kan bewustwording van dit gedrag een eerste stap zijn in bewustzijnsgroei naar …iets meer voldoeninggevend dan  “alles rond geldgewin te laten draaien”…

 

woensdag 2 juli 2014

Nieuwe Andy & Di programma's gesubsidieerd!

Met fierheid kondigen we onze nieuwe programma's aan die door de Vlaamse overheid gesubsidieerd worden,  als aan de 'voorwaarden voor de organisatoren' wordt voldaan.
1. Ons programma:  "Ierse Folk? Ja, maar ook ‘iets in het Nederlands’ aub! (Geniet van… en Zing met… Andy & Di)" : klik hier
2. Ons kerstprogramma "Kerstmis in ’t verschiet. Graag ook een kerstliedje aub? (Zingen rond het “ knappend hout op het vuur”...)" : klik hier