“Je moet er alles aan doen om
er jong te blijven uitzien” roepen de media ons, 50 plussers, toe. Andy is er nu
58 en ik een jaartje jonger. En weet je wat… ik ben nu
veel aardiger voor mezelf dan vroeger.
Ik heb ondertussen al een
paar dierbare vrienden deze wereld zien verlaten, te vroeg, voordat zij konden begrijpen hoe de vrijheid groeit als men ouder wordt.
Wiens zaak is het als ik ervoor kies om in de winter in het donker (op de terugweg van een ziekenzorg vergadering), met mijn plastieken Aldi-fietsbroek over mijn jeans door de modderige plassen op onze Heikantberg te fietsen en dan “Hei ho, hei ho” te zingen… Gek zeg je ??? Pff….Ik dans gewoon verder op die prachtige muziek van de 50, 60 & 70 's…
Wiens zaak is het als ik ervoor kies om in de winter in het donker (op de terugweg van een ziekenzorg vergadering), met mijn plastieken Aldi-fietsbroek over mijn jeans door de modderige plassen op onze Heikantberg te fietsen en dan “Hei ho, hei ho” te zingen… Gek zeg je ??? Pff….Ik dans gewoon verder op die prachtige muziek van de 50, 60 & 70 's…
En in de zomer loop ik lekker
rond op het strand, in een badpak dat strak gespannen is over een steeds meer gerimpeld en
al wat uitpuilend lichaam en duik ik met overgave de golven in, ondanks de medelijdende blikken van wat zich “jetset”
noemt. Ook zij zullen er hopelijk ooit wel wat ouder/wijzer(?) en meer “gipsy
naturel” uit gaan zien.
Ik weet dat ik soms vergeetachtig wordt. Maar nogmaals, een deel van mijn leven ben ik bewust vergeten en dat is maar goed ook!
Ik weet dat ik soms vergeetachtig wordt. Maar nogmaals, een deel van mijn leven ben ik bewust vergeten en dat is maar goed ook!
Zeker, door de jaren heen, is
mijn hart wel eens gebroken. Hoe kan je hart niet breken als je een geliefde
verliest of wanneer een kind lijdt. Maar, gebroken harten geven
ons kracht , begrip en mededogen. Een hart dat nooit gebroken is, bleef
ongerept steriel en het zal helaas nooit de vreugde kennen van het onvolmaakte.
Ik ben nu al gezegend, dat ik lang genoeg geleefd heb om mijn haar stilaan grijs te zien worden en mijn jeugdige lachen voor altijd geëtst te zien in de dieper wordende groeven op mijn gezicht. Zo velen hebben nauwelijks gelachen en zo velen zijn gestorven voordat hun haar zilver kon worden.
Ik ben nu al gezegend, dat ik lang genoeg geleefd heb om mijn haar stilaan grijs te zien worden en mijn jeugdige lachen voor altijd geëtst te zien in de dieper wordende groeven op mijn gezicht. Zo velen hebben nauwelijks gelachen en zo velen zijn gestorven voordat hun haar zilver kon worden.
Als je ouder wordt kan het je steeds minder schelen wat andere
mensen van je denken. Nu heb ik zelfs het recht om het fout te hebben.
Dus, om je vraag te
beantwoorden, ik vind het fijn een “overrijpe vijftiger” te zijn (tja…57 going
on 58 !!!). Het heeft mij bevrijd. Ik hou van de persoon die ik geworden ben.
Pas nu kan ik levenswijsheid delen met wie er voor
open staat…. Hé vijftigers, zestigers, zeventigers, tachtigers, negentigers,
100 plussers (ja waarom niet ???).... doen jullie mee?
