dinsdag 31 mei 2011

's Ochtends blootsvoets de tuin in en met z'n allen minder poetsen: hoera!

Ik wandel zo elke ochtend wat blootsvoets rond op ons gras buiten (zie ook "Mijn gezondheidsritueel"). Winter en zomer. En nu heb ik onlangs gelezen dat ook wetenschappelijk bewezen is dat dit echt goed is voor je immuniteit, je zenuwstelsel, kortom je gezondheid. En het kost je niets. Hier lees je de belangrijkste conclusies vanuit wetenschappelijke hoek.

En ik las onlangs  nog een  heel opmerkelijk artikel: "obsessie met poetsen maakt depressief"! Oef!
Wat vele vrouwen zo aanvoelen is nu ook wetenschappelijk bewezen: overdreven hygiëne veroorzaakt niet alleen mee allergieën en astma maar heeft dus ook een invloed op de werking van ons brein en meer bepaald op die zones waar depressies huishouden...Ziehier het artikel.

Allez vooruit... het leven is mooi!

maandag 23 mei 2011

Geluk....en de DSK affaire!

Geluk....
In Brussel hebben gereputeerde topeconomen een eerste internationaal Gelukscongres gehouden!
Zelf ben ik ook economist van opleiding en het knaagt al ettelijke jaren aan me dat we met z’n allen zo ongelofelijk prestatie- en groeigericht zijn. Ik weet het, competitie is wel een motivator maar als die in alle sectoren en lagen van de maatschappij ronduit ongezond geworden is, dan zijn een nog spectaculairder groeiend aantal ziekelijk gestresseerde en/of depressieve mensen met een zelfmoordgraad die nog nooit zo erg in de lift gezeten heeft een pijnlijk logisch gevolg.
Daarom ben ik na al die jaren overblij dat een zeer gereputeerde Britse topeconoom tot dit besluit komt: “een altruïstische samenleving creëert meer ruimte voor individueel geluk dan een samenleving die het materialistische eigenbelang als hoogste goed promoot.“
Nu nog die drang naar allerlei ongezonde kicks en naar “wordt beroemd, berucht ,verover macht….. of je telt niet mee “ syndroom nog onder de loupe nemen en wie weet…straks worden we nog met z’n allen echt gelukkiger dan ooit tevoren …Het is gewoon een kwestie van inzicht, bewustwording, en daar dan naar leven…
Als we bvb. terug de tijd gaan inbouwen in onze drukke loopbanen om tussendoor wat te tuinieren, terug groentekes te kweken, al wandelend te observeren hoe wonderbaarlijk de natuur “werkt” enzovoort… tja  dan verdwijnt gewoon die drang naar allerhande ongezonde kicks …
Ik geniet op dit moment in mijn tuin van hoe al die zachte fruitstruiken tot prachtige bloei gekomen zijn en verheug me nu al op het plukken van al dat sappig genot! Daar krijg ik nu al een kick van.…

En dan die affaire DSK!
Mijn God wat is er de afgelopen week van alles en nog wat gezegd en geschreven over die DSK affaire! Die Franse( Joodse) topman van het IMF die een zwarte (moslim) kamermeid zou (heeft) verkracht (hebben).
Volgens mij is dit voorval na de grote schoonmaak van de hypocrisie in de Kerk een stap in de richting van een grote schoonmaak in een fenomeen dat al  sinds mensenheugenis bestaat. Machtige personen die ondergeschikte vrouwen als seksuele diensters en seksslavinnen misbruiken.
Maar in het licht van onze meer en meer over-geërotiseerde maatschappij (kijk maar naar de mode, kunstenaars, muziek, actrices, WAG'S, uit de hand gelopen aantal (excentrieke) naaktkalenders van "Mieke en alleman", enzovoort...) valt de hele zaak in een ruimere kontekst lang niet zo simpel te beoordelen. Wij vrouwen moeten immers ook toegeven dat we samen met onze gegroeide assertiviteit met z’n allen ook veel uitdagender geworden zijn dan ooit tevoren in de geschiedenis. Op alle vlakken, en dus ook op seksvlak. Want de keerzijde van de DSK affaire is weldegelijk dat meer en meer vrouwen er niet voor terugdeinzen om promotie te maken via de seksuele ladder…(zeker in de kunstenaars-, theater- film- mode- en muziekwereld, maar ook in bedrijven…).
Dit alles neemt niet weg dat de moedige kamermeid, te samen met de onmiddellijke en forse reactie van het Amerikaans gerecht in de DSK affaire toch voor een nieuwe mijlpaal gezorgd hebben in het komaf maken met (seksueel) machtmisbruik. Want op nauwelijks een week tijd is die man zijn huidige job en zijn toekomstige droomjob kwijtgespeeld. Hij is dan wel superrijk maar ik zou absoluut niet in zijn schoenen of in die van zijn superrijke familie willen staan. Want je bent bijzonder snel een outcast in dat milieu…En dan kan je je echte vrienden wellicht op minder dan een hand tellen.
En stel dat op de koop toe bvb. een figuur als Oprah Winfrey het slachtoffer zou gaan steunen en beschermen tegen het grote omkoopgevaar (ze is een alleenstaande moeder met een dochter van 15!) dan ziet het er ook op dat toekomstig proces niet goed uit voor DSK.
Hopelijk trekken alle mannen die het DSK schoentje passen hun les hieruit…


donderdag 12 mei 2011

Door de vleugels van de vriendschap gedragen..

Het meest ontroerende krantenartikel las ik gisteren in de standaard "De best denkbare steun" van een vader die zijn zoon verloor in een auto ongeval en heel pakkend beschrijft over hoe je best met rouwende vrienden of familie omgaat...Dit verdriet is te groot om alleen te dragen, je hebt alle steun en hulp van vrienden en familie nodig.
De vader beschrijft vanuit zijn gevoel hoe wij iemand in rouw kunnen steunen. "Er zal immers nooit een concrete  vraag tot hulp komen, doe het gewoon vanuit jezelf" schrijft hij.
Je kan dit in feite doortrekken tot vele andere zaken. Iemand die erg ziek is, of in grote problemen zit, iemand die zijn job kwijt is enzovoort. Ook al die oudere mensen die vaak in grote eenzaamheid leven. Blijkbaar ligt de zelfdoding het hoogst bij de groep vereenzaamde ouderen op het platteland.
We zijn allemaal verbonden maar we zien dat in deze drukke wereld niet meer. We zijn allemaal familie, maar dat zijn we vergeten.
Zeker en vast lezen dit artikel! En bijhouden om nog eens te herlezen in geval dat je het nodig hebt.
Dankjewel Guillaume Van Der Stighelen

woensdag 4 mei 2011

Deugddoend Vrijwilligerswerk met onze Joda groep....

Tussen de optredens door doe ik geregeld ook aan vrijwilligerswerk. Zo bvb. organiseer ik samen met een paar andere toffe mensen uit mijn dorp geregeld leuke animatie voor de plaatselijke jong volwassenen met een fysieke of mentale beperking.  Onze groep noemt Joda. Zo zijn we vorige zaterdag voor onze jaarlijkse uitstap naar Bokrijk geweest. Maar om de 6 weken doen we ook een gewone andere leuke activiteit, meestal in of rond ons dorp.  We zijn allemaal vrienden onder mekaar en nu we ondertussen een paar jaar bezig zijn met Joda, hangt de groep goed samen. Ik leer ook veel van deze jong volwassenen. Gewoon door hun "zijn" drukken ze je steeds weer op de essentie: vriendschap, niet teveel tralala, eerlijke communicatie, oprecht plezier en dat alles met een klein budget. Een mens heeft echt niet veel nodig om goede animatie te organiseren: je fantasie wat laten werken en het vooral eenvoudig en oprecht houden. Want uiteindelijk is niet zozeer wat we doen van belang maar wel hoe we dat samen als groep beleven. Als het contact met mekaar goed zit dan is het automatisch een bijzonder leuke namiddag...Altijd weer opnieuw...Het maakt me blij!