Ik ben niet zo maar
een zangeres geworden. Misschien verwacht je nu een lijst van opleidingen die ik
gevolgd heb, bij ronkende namen enzovoort.
Nee, niets is minder
waar.
Tot voor mijn
33ste zong ik ronduit "vals". Maar op een bezinningsweek in het
Zuiden van Frankrijk, in een warme groep van mensen werden er korte eenvoudige
liedjes gezongen met mooie teksten. En
vanuit het niets, zo maar, heel gewoon, hoorde ik mezelf zingen met een warme
prachtige lullabye stem die mensen in de muziekwereld een “folk stem” noemen.
Zelf noem ik het een
wonder, maar dat enkel in de liefdevolle omringing van warme mensen mogelijk
was. En het overkwam me gewoon omdat ik me daarin gedragen voelde.
Dus lieve mensen, aan
al die mensen die graag zouden “leren” zingen, het is echt niet iets van
technische cursussen volgen enzovoort. Laat gewoon het wonder gebeuren in een
warme sfeer van mensen en met eenvoudige liedjes…Voel je gedragen en dan komt
het gewoon op je pad.
Onze wereld wordt meer en meer technisch gedomineerd door allerlei snufjes en door "professionaliteit" enzovoort. Maar zonder een warm open hart betekent het echt niets…Integendeel.
Als er geen warm hart in zit, zit er ook geen leven in, dan leeft het niet echt...
Verder kan je meer over mij lezen op http://www.andyendi.be/, de website van ons muzikaal duo.
