God in gesprek met Franciscus:
Frans, jij die zoveel weet over de natuur en over tuinieren, kan jij me zeggen wat er op de aarde gebeurt met de paardenbloemen, de viooltjes, de distels en al die andere mooie wilde bloemen die ik gedurende al die eeuwen verspreid heb. Het enige dat ik van hierboven zie door mijn telescoop zijn groene rechthoekjes.
Dat is het gras van de burgermannetjes, Lieve Heer God.
Gras ? Dat is zo saai, trekt geen vlinders en bijen aan maar alleen wormen, motten en luizen. Die burgermannetjes, zoals jij ze noemt, willen die werkelijk al die problemen?
Blijkbaar, Heer, zij geven veel geld uit om het gras te doen groeien en het groen te houden. In de lente gebruiken ze meststoffen en vergiftigen alle andere planten die tussen hun gras zouden kunnen groeien.
Maar van zodra het gras begint te groeien, snijden ze het af, soms tot tweemaal per week. En dan betalen ze er nog voor om het te laten ophalen.
God krabt zich serieus in de paar grijze haren die hij nog maar over heeft na 21 eeuwen van het met vallen en opstaan coachen van zijn menselijke creatie…
Amaai, heb ik me daarom 7 dagen afgepeigerd om die hersenpan van hen volledig op te vullen? Maar Frans, de burgermannetjes zijn waarschijnlijk wel blij in de zomer als wij de neerslag verminderen en de temperatuur doen stijgen, dat vertraagt de groei van het gras waardoor ze meer vrije tijd hebben.
U zal me niet geloven, Heer. Als het gras minder snel groeit, halen ze de tuinslang uit om het gras te besproeien en zo verder te gaan met het afsnijden en betalen ze weeral voor de ophaling ervan.
Man, man, man, antwoordt God wat is er in Godsnaam met mijn scheppingswerk van die hersenpannen toch misgelopen. 7 dagen naar de kl….verslikt God zich.
Maar kom, zij hebben toch wel enkele bomen bewaard. Dat was toch, als ik het zeggen mag, een geniaal idee van mij hé Frans. In de lente krijgen de bomen bladeren en zorgen zo in de zomer voor schaduw. In de herfst vallen de bladeren af en voeden de bodem. Dat is een perfect voorbeeld van natuurlijke recyclage.
U zou beter even gaan zitten, Heer. Van zodra de bladeren vallen, harken ze die bijeen, steken ze in zakken en betalen weer om ook daar van af te geraken.
En dan kopen ze een soort strooisel van gekapte bomen, verkleind tot houtspaanders. Dat ze rond de bomen aanbrengen.
Mijn God mijn God, antwoordt God, Verdomme toch, ik wist het dat ik wat meer zagemeel in die hersenpannen van hen had moeten stoppen. Nu denken ze veel te veel na en kunnen niet stoppen van voortdurend onnozel werk uit te vinden omdat ze altijd bezig willen zijn.
Waarop Franciscus zei: Lieve heer God, ge wilt echt niet weten wat ze nog allemaal uitgevonden hebben om als bezeten robotmannetjes in de weer te zijn, terwijl een Ipod, -pad, en -phone en hé een appel??? o nee een Apple- laptop in zijn helderziend oog flitsend voorbij stormen.
Waarop God terug: ik zal dan maar plan B moeten toepassen op die freaky hardleerse zombie-achtigen die ze ondertussen geworden zijn :
Plan B? stommelde Franciscus.
Ja, een paar goeie natuurrampen om die hersenpannen eens goed door elkaar te schudden zodat ze met een propere lei herbeginnen en eens nadenken over wat ze daar allemaal uitsteken op mijn geliefde planeet…
Want ik moet mijn 7 dagen scheppingswerk ook in mijn boekhouding hierboven verantwoorden hé. Al die energie verkwist…De arme God krabt zich schuddebollend nog eens goed door de haren en oei, daar vallen weer een paar lange grijze goddelijke exemplaren op de hemelse vloer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten