Ik ben niet zo maar een
zangeres geworden. Misschien verwacht je nu een lijst van opleidingen die ik
gevolgd heb, bij ronkende namen enzovoort.
Nee, niets is minder waar.
Tot voor mijn 33ste
zong ik ronduit "vals". Maar op een bezinningsweek in het Zuiden van Frankrijk,
in een warme groep van mensen werden er korte eenvoudige liedjes gezongen met mooie
teksten. En vanuit het niets, zo maar,
heel gewoon, hoorde ik mezelf zingen met een warme prachtige lullabye stem die
mensen in de muziekwereld een “folk stem” noemen.
Zelf noem ik het een wonder,
maar dat enkel in de liefdevolle omringing van warme mensen mogelijk was. En
het overkwam me gewoon omdat ik me daarin gedragen voelde.
Dus lieve mensen, aan al die
mensen die graag zouden “leren” zingen, het is echt niet iets van technische
cursussen volgen enzovoort. Laat gewoon het wonder gebeuren in een warme sfeer
van mensen en met eenvoudige liedjes…Voel je gedragen en dan komt het gewoon op
je pad.
Onze wereld wordt meer en meer technisch gedomineerd door allerlei snufjes en door "professionaliteit" enzovoort. Maar zonder een warm open hart betekent het echt niets…Integendeel.
Als er geen warm hart in zit, zit er ook geen leven in, dan leeft het niet echt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten