Gisteren toch wel de "scare of my life" beleefd. Ik kwam van de kapper terug naar huis gefietst langs de Demer. Tot ik in een overmoedige bui plots besloot van een 'short cut' te nemen door een verwilderd bos dat ik niet zo goed ken. Dat bleek een dol avontuur te worden waarbij ik een uur lang de fiets over allerlei hindernissen moest loodsen, overal stekelplanten en moerasachtige toestanden moest trotseren met mijn daim laarzen nota bene, om dan uiteindelijk, zonder enig idee waar ik juist was ,vlak voor een omwallende sloot te belanden. Was ondertussen ook al elektrisch geladen door de omheining van een soort open plek waar stieren me aangaapten alsof ze nog nooit eerder een mens gezien hadden daar...
Hopeloos, moe en uitgeput van het opheffen van die fiets maar vooral van mijn totaal ongepland uit de hand gelopen avontuur, besloot ik dan maar door de sloot te waden met fiets en al. Fiets krakend, benen en fiets vol groene vuiligheid, daim laarzen naar de knoppen, maar dolblij hoorde ik tenslotte verkeer.... Eind goed al goed maar ik zal nu toch maar langs de vooraf uitgestippelde fietspaden fietsen....ofwel met mijn trekkerskledij naar de kapper trekken. A propos: het kapsel heeft de bos test wel doorstaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten