Gisteren voor het eerst in meer dan 20 jaar Andy & Di toch wel een paar 'podium attributen’ vergeten zeker. Er zat niets anders op dan extra heen en weer te rijden, gelukkig maar 20 km van onze thuisstek! Tja, nederig aanvaarden dat een zestigplusser zo’n dingen voor krijgt? Maar nee, het kan toch iedereen overkomen, niet?
Eind goed al goed, KVLV Heultje bleek helemaal in de ban van onze ‘Werken aan een Mirakel’ voorstelling. ‘Jullie opvoering raakte diep, gaf vreugde en jullie betrokkenheid bij het hele gebeuren is enorm’, klonk het unaniem in koor. ‘Rap wegwezen vooraleer ik begin te blozen’ stamelde ik in de zoveelste niet te stoppen spontane opwelling, terwijl mijn ogen nog wat bruiner fonkelden en mijn dankbaar hartje nog wat warmer gloeide…
Wat doen we dit graag, zo met zijn tweetjes dat podium op en dan nog op de koop toe al ruim 20 jaar als man en vrouw! Binnenkort bereiken we met onze ‘Werken aan een Mirakel’ trouwens een mijlpaal voor het aantal voorstellingen. Meer daarover later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten