Arianna Huffington van de Amerikaanse Huffington
Post, een van ’s werelds meest invloedrijke vrouwen, gooide haar leven
drastisch over een andere boeg nadat ze als super carrière vrouw letterlijk in
de touwen belandde door complete uitputting. Over dat nieuwe leven schreef ze een
boek ‘het nieuwe succes” met tips voor elke “carrière gerichte vrouw”om een gebalanceerd zinvol leven zonder
uitputting op te bouwen.
Dit artikel moet ik echt lezen, dacht
ik, toen ik deze middag onze “De Standaard Cultuur Katern" opensloeg.
Maar dan kwam ik aan het punt waarop de
journaliste de tips van “het nieuwe succes” zelf eens zou uitproberen…tijdens 14
dagen… Met alle respect maar dat is echt niet
lang om serieus bedoelde levenstips uit te proberen. Hoe kan je dan daarover in
een “kwaliteitskrant” een steekhoudend artikel schrijven?
Tip nr 1 “slaap je weg naar de top”
verloopt blijkbaar wel nog goed. Wie voldoende slaapt voelt zich beter in zijn vel.
Ook onze journaliste komt tot dat inzicht. En ook met het sportadvies (minstens drie keer per week) heeft onze jongedame uiteraard geen probleem.
Maar dan probeert ze tip nr 2 “Neem een huisdier” uit en koopt een
konijn dat ze dan meteen los laat
rondlopen in haar tuin. Dat doet natuurlijk wat een vrij konijn behoort te doen
en na de nodige schade aan tuin en huis ontdoet onze dartele schrijfster zich
al vrij snel van haar nieuwe huisdier. Haar gebrek aan kennis over welk dier èn een goed huisdier is èn vrij kan rondlopen in je huis en tuin zullen we haar maar vergeven. Maar spijtig is wel het onrecht dat ze daarmee doet aan de tip van de Amerikaanse
schrijfster, die het ongetwijfeld heeft over echte huisdieren die werkelijk
"iets geven" aan de mens. Wollig of niet wollig...maar hopelijk heeft
onze Standaard journaliste toch al
ergens gelezen dat bepaalde huisdieren prachtig therapeutisch werk kunnen
verrichten, zelfs voor mensen die bijna over de rand gebogen hangen. Of heeft
ze nooit gelezen dat bvb boerderijen met
al hun dieren prachtige plaatsen kunnen zijn voor jongeren met zware
problemen...
Over naar tip nr 3 dan maar: “geef”. Onze Sarah van De Standaard vult dat in naar
haar vrienden en familieleden toe en noemt dit haar “vrijwilligerswerk”. Sorry maar het lijkt me vanzelfsprekend dat je
iets geeft aan je familie en naasten. Echt vrijwilligerswerk is wel iets anders: bvb
oude eenzame mensen (niet- familieleden) af en toe bezoeken, in een
bejaardentehuis een handje toesteken, migranten helpen met hun
Nederlands, schoolkinderen in bepaalde moeilijke buurten helpen met hun
huiswerk enzovoort. Iemand die bvb. in Poverello een handje toesteekt ondervindt aan den lijve wat dat met een mens doet en hoe dat ook je mening over de zo vaak gehoorde slogan "het zijn profiteurs' drastisch kan bijsturen. Weer een gemiste kans voor haar artikel dat er zoveel
rijker op zou kunnen geworden zijn had ze werkelijk de handen eens uitgestoken naar “vreemden” toe.
Tip nr 4 “zoek naar stilte”. Voor het
experiment van onze journaliste is dat dan
de radio uitzetten en joggen zonder
muziek. Maar allez vooruit, alle begin
is goed.
Tip nr 5 ‘Negeer je innerlijke criticus”
lacht ze helemaal weg want die motiveert haar juist tot meer perfectionisme in
haar werk. Met alle respect maar ze had toch beter eens echt gepraat met mensen die geblokkeerd geraken in het
leven door teveel naar hun innerlijke criticus te luisteren. En wat men met
" zich boodschappen toefluisteren" bedoelt, vraagt ze maar best eens
aan enkele therapeuten voor dat ze ook dat weglacht in haar artikel.
Kortom, een
gemiste kans om het met haar vele lezers
te hebben over een heel interessant gegeven: waarom en hoe draait een
supervrouw, een topvrouw, haar leven drastisch om? Het waarom van de zoektocht naar
"het nieuwe succes " . En wat noemen we dan juist "succes" in onze samenleving. Hoe sturen de media dat mee? Enzovoort enzovoort...
Maar nee, we zullen ongetwijfeld in het
economisch luik van de krant enkel lezen
hoe succesvol carrière vrouwen hun leven invullen en volproppen en hoe we
daar als gewone "nobody in the street" naar dienen op te kijken. Want
zij zijn onze grote voorbeelden om het te maken op deze planeet...Wij, de
gewone vrouwen, doen het niet goed genoeg. En mevrouw Huffington's
boek ? Och die Amerikaanse oppervlakkige onzin, hoor ik de intellectuele
topdames al fluisteren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten