donderdag 24 april 2014


Arianna Huffington van de Amerikaanse Huffington Post, een van ’s werelds meest invloedrijke vrouwen, gooide haar leven drastisch over een andere boeg nadat ze als super carrière vrouw letterlijk in de touwen belandde door complete uitputting. Over dat nieuwe leven schreef ze een boek ‘het nieuwe succes” met tips voor elke “carrière  gerichte vrouw”om  een gebalanceerd zinvol leven zonder uitputting op  te bouwen.  

Dit artikel moet ik echt lezen, dacht ik, toen ik deze middag onze “De Standaard Cultuur Katern" opensloeg. 

Maar dan kwam ik aan het punt waarop de journaliste de tips van “het nieuwe succes” zelf eens zou uitproberen…tijdens 14 dagen… Met alle respect maar dat is echt niet lang om serieus bedoelde levenstips uit te proberen. Hoe kan je dan daarover in een “kwaliteitskrant” een steekhoudend artikel schrijven?  

Tip nr 1 “slaap je weg naar de top” verloopt blijkbaar wel nog goed. Wie voldoende slaapt voelt zich beter in zijn vel. Ook onze journaliste komt tot dat inzicht. En ook met het sportadvies (minstens drie keer per week) heeft onze jongedame uiteraard geen probleem. 

Maar dan probeert ze tip nr 2 “Neem een huisdier”  uit en koopt een konijn dat ze dan meteen los laat rondlopen in haar tuin. Dat doet natuurlijk wat een vrij konijn behoort te doen en na de nodige schade aan tuin en huis ontdoet onze dartele schrijfster zich al vrij snel van haar nieuwe huisdier. Haar gebrek aan kennis over welk dier èn een goed huisdier is èn vrij kan rondlopen in je huis en tuin zullen we haar maar vergeven. Maar spijtig is wel het onrecht dat ze daarmee doet aan de tip van de Amerikaanse schrijfster, die het ongetwijfeld heeft over echte huisdieren die werkelijk "iets geven" aan de mens. Wollig of niet wollig...maar hopelijk heeft  onze Standaard journaliste toch al ergens gelezen dat bepaalde huisdieren prachtig therapeutisch werk  kunnen verrichten, zelfs voor mensen die bijna over de rand gebogen hangen. Of heeft ze nooit gelezen dat  bvb boerderijen met al hun dieren prachtige plaatsen kunnen zijn voor jongeren met zware problemen... 

Over naar tip nr 3 dan maar: “geef”.  Onze Sarah van De Standaard vult dat in naar haar vrienden en familieleden toe en noemt dit  haar “vrijwilligerswerk”.  Sorry maar het lijkt me vanzelfsprekend dat je iets geeft aan je familie en naasten. Echt vrijwilligerswerk is wel iets anders: bvb  oude eenzame mensen (niet- familieleden) af en toe bezoeken, in een bejaardentehuis een handje toesteken, migranten helpen met hun Nederlands, schoolkinderen in bepaalde moeilijke buurten helpen met hun huiswerk enzovoort. Iemand die bvb. in Poverello een handje toesteekt ondervindt aan den lijve wat dat met een mens doet en hoe dat ook je mening over de zo vaak gehoorde slogan "het zijn profiteurs' drastisch kan bijsturen. Weer een gemiste kans voor haar artikel dat er zoveel rijker op zou kunnen geworden zijn had ze werkelijk  de handen eens uitgestoken naar “vreemden” toe. 

Tip nr 4 “zoek naar stilte”. Voor het experiment van onze journaliste is dat  dan  de radio uitzetten en joggen zonder muziek.  Maar allez vooruit, alle begin is goed.  

Tip nr 5 ‘Negeer je innerlijke criticus” lacht ze helemaal weg want die motiveert haar juist tot meer perfectionisme in haar werk. Met alle respect maar ze had toch beter eens echt gepraat  met mensen die geblokkeerd geraken in het leven door teveel naar hun innerlijke criticus te luisteren. En wat men met " zich boodschappen toefluisteren" bedoelt, vraagt ze maar best eens aan enkele therapeuten voor dat ze ook dat weglacht in haar artikel.  

Kortom, een gemiste kans om het met haar vele lezers te hebben over een heel interessant gegeven: waarom en hoe draait een supervrouw, een topvrouw, haar leven drastisch om? Het waarom van de zoektocht naar "het nieuwe succes " . En wat noemen we dan juist "succes" in onze samenleving. Hoe sturen de media dat mee?  Enzovoort enzovoort...

Maar nee, we zullen ongetwijfeld in het economisch luik van de krant enkel lezen hoe succesvol carrière vrouwen hun leven invullen en volproppen en hoe we daar als gewone "nobody in the street" naar dienen op te kijken. Want zij zijn onze grote voorbeelden om het te maken op deze planeet...Wij, de gewone vrouwen, doen het niet goed genoeg.  En mevrouw Huffington's boek ? Och die Amerikaanse oppervlakkige onzin, hoor ik de intellectuele topdames al fluisteren...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten