Helaas waren wij lang de enigen niet die zich door de wekenlange publiciteit via de VRT media hadden laten inspireren om richting Bokrijk te rijden vandaag.
Gevolg ellenlange files die ons dan weer inspireerden om Radio2 op te zetten in de auto. En om kort daarna de eerste de beste parking op te draaien om dan maar de laatste 2 km te voet af te leggen en als een soort van pelgrimstocht richting Bokrijk te beleven.
Nu dacht ik dat zo'n tuindag tocht een ietsie pietsie iets zou hebben van de vermaarde Engelse tuindagen, om Chelsea niet met naam te noemen.
Maar nee, dat was uiteraard, hoe kon ik toch zo dom zijn, veel te hoog gemikt voor ons regiootje hier. Bokrijk was enkel omgetoverd in een honderdtal (?) mini-tuincentraatjes waar je dan ook telkens steevast quasi dezelfde plantjes kon vinden. Alleen het standnummer was het grootste verschil.
Gelukkig, plots, vanuit het niets, hoorde ik "Andy & Di" roepen.in onze richting...
Ah ah, fans van onze optredens vind je blijkbaar op meer plaatsen dan ik in mijn stoutste dromen durfde te verhopen ...
En zie, daar waren ze, een aantal leden van een Femma groep voor wie we recent het beste van onszelf gegeven hebben.
Allez vooruit, mijn dag toch nog goed, de zon scheen en de fikse wandeling terug naar de auto gaf ons ook nog het gevoel dat we "veel fysiek werk verzet hebben" vandaag..
En morgen snel richting Aveve om even die kruiden- en groenteplantjes te kopen waarvan we weten...die gaan het goed doen in ons moestuintje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten