Ook al heb ik zelf ooit mijn boterham in de financiële sector verdiend, ik heb wel sympathie voor de Occupy Wall Street protestbeweging. Of liever gezegd omdat ik ooit in die sector actief was heb ik sympathie voor deze beweging. Ik werkte in een grootbank tot 1995, als perschef, dus verantwoordelijk voor de contacten met de pers.
Toen groeiden de bomen blijkbaar nog tot in de hemel. Het kon echt niet op, elk jaar pakken meer winst en op de geldmarktafdelingen en de beleggingsdiensten werd ronduit grof geld verdiend, zowel voor de begoede klanten als natuurlijk voor moedertje bank zelf. De mensen die daar werkten kregen ruime bonussen en verdienden zo als kaderleden meer dan directieleden in de andere afdelingen.
Je kon met de natte vinger aanvoelen dat die spelletjes niet eeuwig zouden duren. Trouwens, behalve een paar technici begreep niemand echt de mechanismen. Men sprak altijd van dekkingen maar nu, zoveel jaren later is gebleken wat die dekkingen waard zijn als de systemen als kaartenhuisjes in elkaar vallen.
Je kan terecht spreken van hebzucht, maar ja die is er ook wel in andere bedrijven, zeker multinationals. Als je gericht bent op winstmaximalisatie dan ja, dan wil je steeds meer en die honger kan blijkbaar nooit voldoende gestild worden.
En nu we met de gebakken peren zitten zou het alleen maar fair zijn als diegenen die al die jaren grof geld verdiend hebben de gebroken potten lijmen.
Maar ze staan helaas niet op. Ze houden zich meer dan ooit koest in "het verborgene".
Nee, ik sta achter die protestbeweging: het is absoluut niet fair dat de gewone belastingbetaler nu moet opdraaien voor dit verziekt systeem dat duidelijk gefaald heeft. De financiële sector moet uitgekuist worden. "Ecologisch gaan bankieren" zou ik zeggen met een groot ethisch aanvoelen als basis.
Maar er is meer aan de hand. Je voelt dat er veel beweegt in onze samenleving. Massa's mensen vinden dat de bedrijfscultuur moet veranderen, menselijker worden. En we kunnen toch niet eeuwig massa's fondsen verkwisten aan nutteloze reclame die van alles en nog wat belooft. We hebben nood aan integere leiders die het echt goed voor hebben en een eerlijker vergoeding krijgen voor hun werk zonder te gaan overdrijven. We hebben nood aan een grote mentaliteitsverandering, maar ja, dat heeft tijd nodig...Alhoewel, het protest zal niet veel tijd geven vooraleer het echt ontploft, vrees ik, enfin, dat hoop ik zelfs.
En het economisch wonder van China hoeven we zeker niet al teveel te verheerlijken! Het schrijnend beeld deze week van de 2jarige peuter, stervend op de grond, tot 2 maal toe overreden en niemand die hulp biedt, tart alle verbeelding. Daar zou Jef Vermassen zich alvast kunnen afvragen of heel die samenleving "psychopaat" geworden is.
Ik hoop dat we er in slagen om met z'n allen een ommekeer te veroorzaken. Onze moeder aarde heeft die dringend nodig, op alle vlakken.
Hebben jullie ook het gevoel dat er toch wel iets van aan is: van die" 2012" kentering, voorspeld in de Maya kalender??? Anders zou het toch een al te groot toeval zijn dat juist nu financiële systemen op wereldschaal onder druk staan. Dat de planeet juist nu ook dringend ecologische aandacht vraagt. Dat er veel "vuiligheid" naar buiten komt (cfr de kerk enzovoort...) Dat de georganiseerde godsdiensten door elkaar geschud worden en zeker in het Westen hun vat verloren hebben op de mensheid enzovoort enzovoort...
We gaan naar een climax toe die ons verplicht van anders in het leven te staan, dat is duidelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten