Deze week een opmerkelijke reportage gezien op de VRT in "Planeet Kuifje" over een Australische vrouw die, na veel reizen, op een idyllisch eiland in de Filipijnen in haar eentje een uniek gezondheidscentrum heeft uitgebouwd. Klik hier voor haar verhaal op haar website.
Wat me vooral raakt in haar verhaal is dat dit lang niet over rozen gegaan is maar met de nodige endurance, vallen en opstaan en veel testen dus. Testen van "zou je wel doorgaan met je droom nu je dit of dat meemaakt dat je dreigt te blokkeren..."
Ik voel me daarmee met mijn levensverhaal wel verwant.
Mensen zeggen me soms, o, als je goed gefocust bent en er echt in gelooft dan loopt alles wel vanzelf in het leven zoals stromend water in de rivier.
Maar dat is niet mijn ervaring en blijkbaar ook niet van deze Australische vrouw.
Als je echt een totale nieuwe richting in je leven uitgaat dan wordt je vaak diep getest... Dat gaat over twijfels en zelfs tegenwerking van dierbaren, om je uiteindelijk zo te sterken in je taak. Maar makkelijk is wat anders...Niets gaat echt helemaal vanzelf, toch niet bij mij. Maar je wordt er wel sterker van en dat is natuurlijk de bedoeling.
Ik vind haar verhaal in zijn totaliteit wondermooi, ook al zullen veel mensen haar domweg naief vinden. Antwoord daarop: dat hou je dan wel geen 25 jaar vol zoals in haar geval.
Een mens gaat wel dromen als je op haar website die prachtige foto's van dat eiland ziet en de stressloze manier van leven, helemaal afgestemd op de natuur... Dat was ook in de uitzending te zien.
Wat een verschil met ons jachtige en op materieel bezit gericht gedoe van ons...We denken ook zoveel nodig te hebben om gelukkig te zijn. Daar leven ze eenvoudig, zo bijvoorbeeld met een "natural outdoors bathroom", lekker gezond eten en helemaal in tune in die prachtige natuur. Natuurlijk is het klimaat daar wel anders dan bij ons...Maar onze levensinstelling kan er toch van leren...
Daar zou ik compleet mezelf kunnen zijn, denk ik dan. Hier moet ik met "de beschaving" en vooral met "de druk" rekening houden...En dan nog is het vaak eenzaam als je wat alternatieve ideeën koestert.
Soms heb ik echt het gevoel van in twee werelden te leven. De ene, wat we er hier in Vlaanderen van brouwen, de Vlaamse realiteit dus en de andere zie ik dan voor me als "liefst op zo'n paradijselijk eiland met zielsverwanten, met een leuke taak in zo'n gezondheidscentrum"... Tja ik zou het wel zien zitten in die wereld... Maar ja, er zijn al voor 2012 optredens geboekt dus...het zal hoogstens een toekomstig vakantieoord worden....Maar dan wel eentje om met volle teugen van te genieten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten