donderdag 28 april 2011

Een "Philippe Gilbert" optreden...

Zo druk met optredens en van alles sinds we uit China terug zijn dat ik nauwelijks de tijd gehad heb om mijn blog bij te houden...Maar gisteren is er iets heel moois gebeurd. We hadden een buitengewoon goed optreden bij Okra Hever, een mengeling van jong en oud gepensioneerden. Er zat zelfs een rasechte Status Quo fan tussen, om maar te zeggen...dat het niet altijd "de lichtjes van de Schelde senioren" zijn! Ik voelde gewoon vanaf de eerste noot, dit wordt fantastisch, ik kan mezelf 200 % geven! Kwam ook deels door de hartverwarmende kokkin die letterlijk haar hele hart in een betoverend lekkere maaltijd gestoken had! Helaas een uitstervend ras, die Vlaamse kokkinnen. Toch iets anders dan traiteurs hoor, dat kan je echt niet vergelijken, met alle respect.
Je voelt dat gewoon als artiest, dit is een "Philippe Gilbert" optreden! Nu over smaak kan men discussiƫren maar als een talent zich helemaal geeft, dan erken je dat als publiek gewoon direct.
Achteraf kwam er een gepensioneerd VRT medewerker op me af die mijn gevoel helemaal bevestigde. "Je bent echt een fantastisch podiumtalent, en niet alleen een zangeres, vooral niet alleen een zangeres, je entertaint fantastisch, je weet de mensen te begeesteren, het is boeiend van a tot z, fijnzinnig en volks tegelijkertijd, je bent ook een groot verteltalent, fantastische mimiek enzovoort enzovoort.
Als ik kon dan zorgde ik er direct voor dat je op TV komt, besloot hij nog. Mijn reactie was "elk heeft zijn taak en ik voel me geroepen om op deze schaal van tal van Vlaamse organisaties te werken. Die verdienen ook kwaliteit tegen een voor hen betaalbare kostenvergoeding." Trouwens op mijn gevorderde leeftijd (allez toch volgens de jongeren wellicht) raak je toch gewoon niet meer in de media maar ik voel dat ook niet aan als zijnde mijn weg...
Grote bevestiging voor mij van wat ik gewoon weet: als ik er echt helemaal voor ga, dan zit het gewoon fantastisch goed! En dat gevoel laadt je helemaal op, gaat naar al je cellen, onbeschrijfelijk is dat...
Meteen bij deze toch ook een oproep: Mensen, herken ook talent dat niet op TV komt. Open uw ogen en geeft deze mensen ook kansen maar vooral uw respect. En als ze dan het beste van zichzelf voor u gegeven hebben, is het altijd leuk als je hen dat laat voelen... Want na een optreden voel je als artiest plots die afgenomen adrenaline en dat veroorzaakt een gevoel van grote vermoeidheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Met de door artiesten gekende valkuil van....leegheid en uitputting.
Maar wat kan een artiestenleven toch grote voldoening geven...  Door die grote vermoeidheid na een optreden door, voel je dat gewoon. Een unieke mengeling van gevoelens is dat wel hoor.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten