zaterdag 10 augustus 2013

Niet 1 maar 2 tonen lager...

Vroeger droomden we er van bekende muzikanten te worden omwille van meer impact en om ons eigen werk te kunnen brengen in plaats van steeds weer die gekende covers van anderen. Nu dromen we daar van om niet meer zelf te moeten opstellen en afbreken na een optreden...
Vooral die late ambiance happenings laten hun sporen na op onze spieren! We zijn al zo moe na het opstellen en sound testen dat we ons echt geen zorgen meer kunnen maken over de happening zelf! In het hoofd relaxed, dat wel...vergelijkbaar met hoe je je voelt na enkele uurtjes intensief tuinieren!"

Gisterenavond  bijzonder laat in bed (of moet ik zeggen in de vroege uurtjes) na een ambiance Irish evening op een grote camping. Vandaag zingen we niet 1 maar 2 tonen lager!
En onze buren maar zeggen hoe leuk het leven van muzikanten toch moet zijn....Och ja, ze voelen de dag na een ambiance optreden niet hoe ze alleen nog maar een vrij vermoeid schrapend stemgeluid kunnen uitbrengen, om nog te zwijgen over al die stijve spieren...
En voor de schamele kostenvergoeding om een hele dag op trot en in de weer te zijn, moet je het zeker en vast niet doen.
Nee, lieve mensen, onze drijfveer is idealisme en passie, wat zakenmensen wellicht "naïviteit" zouden noemen.

En toch willen we niet ruilen  met hen...Maar ja, het is dan ook "slechts" een overigens zeer onregelmatige hobby...die we voor niets ter wereld zouden willen missen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten