snel veroordelen ...

Wat spelen we toch graag het "media-we zijn geschokt-laat ons onmiddellijk veroordelen en kraken- en nu is de kous af" spelletje!
Terwijl bij dit seksuele intimidatie "schandaal" vooral het probleem van "er was geen goed functionerend aanspreekpunt" boven water komt. 
Het echte probleem is dat de vrouwen klokkenluiders in kwestie het binnen het bedrijf  niet uitgelegd kregen aan een betrouwbaar aanspreekpunt. En nu moet de dader daar na al die jaren plots voor publiek aan de schandpaal genageld worden.
Toen ik in de jaren 80 nog voor een grootbank werkte, hadden we gelukkig wel een goed functionerend aanspreekpunt. Een compleet betrouwbare integere vrouw, met gezag, die die zaken, in nauw overleg met de bedrijfsgeneesheer, aan de bron oploste.
De weg die hier door de journalisten klokkenluiders en Humo gevolgd is, is heel bedreigend voor een rechtstaat en haar inwoners. Want als ze al die mensen die in het verleden iets mispeuterd hebben zo gaan vastnagelen, via de media: ik zou ze niet willen te eten geven...
En wat is het besluit van heel de zaak: het laat een wrange nasmaak achter: een gezin is gekraakt, de klokkenluiders zijn blijkbaar wat geschrokken van de reacties, iedereen heeft zijn oordeel gegeven en er is vooral supersnel veroordeeld...Maar de grond van het probleem: hoe zit het met dat aanspreekpunt, daar heeft men in alle talen over gezwegen...Had dat goed gewerkt dan hadden we deze schokkende zaak wellicht nooit hoeven mee te maken...
Over het ruimer kader van alles moet persé "sexy sexy sexy" zijn, zullen we het maar niet hebben..Elk kan dat voor zich wel invullen en aan oma's wijze raad denken: "wie de kat bij de melk zet"....
Dat er in de sexy gerichte samenleving sommige mannen losgeslagen rondlopen, tja..hoeveel? Ik wil ze in elk geval niet te eten geven...

Wat doe ik dat toch graag...

Wat deed het gisteren weer deugd om op de planken te staan...Heb mijn nieuwe bindteksten kunnen uittesten en de fijnzinnige humor die er handig ingeweven is, slaat aan...Je voelt dat als je publiek er stil van wordt of nu en dan lacht met een grappige formulering. En als ze je achteraf bepaalde citaten letterlijk komen navertellen dan weet je... ik heb ze bereikt...
Daarvoor doe ik het. Ook voor de ambiance die we creëren, natuurlijk. Maar ik wil er meer in leggen.... op een manier waarop het aanslaat...Dat is kwestie van vorm, formulering en de manier waarop je het aanbrengt, zeker ook de timing en de verbindingen... Goed voorbereid maar toch komen er altijd rake dingen door op het moment zelf, in samenwerking met ons publiek en de situatie die zich aandient...
Zalig zalig zalig...
Wat doe ik dit graag!!! En nu toch even rusten. Want na zo'n optreden ben je zowel fysiek als mentaal aan rust toe. Toch op de manier waarop wij optreden. Ik geef alles, maar dan ook alles...
We hebben er een grappige bindtekst over gedeeld: Wat wij al niet doen opdat ons publiek ons graag zou zien, amaai!!! Heel grappig vol doordenkers...
Nu ga ik een middagdutje doen want na het namiddagoptreden hadden we 's avonds nog een dansles en dat was er fysiek toch net teveel aan...

Tuinieren, grappig anders bekeken...

God in gesprek met Franciscus:
Frans, jij die zoveel weet over de natuur en over tuinieren, kan jij me zeggen wat er op de aarde gebeurt met de paardenbloemen, de viooltjes, de distels en al die andere mooie wilde bloemen die ik gedurende al die eeuwen verspreid heb. Het enige dat ik van hierboven zie door mijn telescoop zijn groene rechthoekjes.
Dat is het gras van de burgermannetjes, Lieve Heer God.
Gras ? Dat is zo saai, trekt geen vlinders en bijen aan maar alleen wormen, motten en luizen. Die burgermannetjes, zoals jij ze noemt, willen die werkelijk al die problemen?
Blijkbaar, Heer, zij geven veel geld uit om het gras te doen groeien en het groen te houden. In de lente gebruiken ze meststoffen en vergiftigen alle andere planten die tussen hun gras zouden kunnen groeien.
Maar van zodra het gras begint te groeien, snijden ze het af, soms tot tweemaal per week. En dan betalen ze er nog voor om het te laten ophalen.
God krabt zich serieus in de paar grijze haren die hij nog maar over heeft na 21 eeuwen van het met vallen en opstaan coachen van zijn menselijke creatie…
Amaai, heb ik me daarom 7 dagen afgepeigerd om die hersenpan van hen volledig op te vullen? Maar Frans, de burgermannetjes zijn waarschijnlijk wel blij in de zomer als wij de neerslag verminderen en de temperatuur doen stijgen, dat vertraagt de groei van het gras waardoor ze meer vrije tijd hebben.
U zal me niet geloven, Heer. Als het gras minder snel groeit, halen ze de tuinslang uit om het gras te besproeien en zo verder te gaan met het afsnijden en betalen ze weeral voor de ophaling ervan.
Man, man, man, antwoordt God wat is er in Godsnaam met mijn scheppingswerk van die hersenpannen toch misgelopen. 7 dagen naar de kl….verslikt God zich.
Maar kom, zij hebben toch wel enkele bomen bewaard. Dat was toch, als ik het zeggen mag, een geniaal idee van mij hé Frans. In de lente krijgen de bomen bladeren en zorgen zo in de zomer voor schaduw. In de herfst vallen de bladeren af en voeden de bodem. Dat is een perfect voorbeeld van natuurlijke recyclage.
U zou beter even gaan zitten, Heer. Van zodra de bladeren vallen, harken ze die bijeen, steken ze in zakken en betalen weer om ook daar van af te geraken.
En dan kopen ze een soort strooisel van gekapte bomen, verkleind tot houtspaanders. Dat ze rond de bomen aanbrengen.
Mijn God mijn God, antwoordt God, Verdomme toch, ik wist het dat ik wat meer zagemeel in die hersenpannen van hen had moeten stoppen. Nu denken ze veel te veel na en kunnen niet stoppen van voortdurend onnozel werk uit te vinden omdat ze altijd bezig willen zijn.
Waarop Franciscus zei: Lieve heer God, ge wilt echt niet weten wat ze nog allemaal uitgevonden hebben om als bezeten robotmannetjes in de weer te zijn, terwijl een Ipod, -pad, en -phone en hé een appel??? o nee een Apple- laptop in zijn helderziend oog flitsend voorbij stormen.
Waarop God terug: ik zal dan maar plan B moeten toepassen op die freaky hardleerse zombie-achtigen die ze ondertussen geworden zijn :
Plan B? stommelde Franciscus.
Ja, een paar goeie natuurrampen om die hersenpannen eens goed door elkaar te schudden zodat ze met een propere lei herbeginnen en eens nadenken over wat ze daar allemaal uitsteken op mijn geliefde planeet…
Want ik moet mijn 7 dagen scheppingswerk ook in mijn boekhouding hierboven verantwoorden hé. Al die energie verkwist…De arme God krabt zich schuddebollend nog eens goed door de haren en oei, daar vallen weer een paar lange grijze goddelijke exemplaren op de hemelse vloer.

"Bad girl, bad guy"....

In het interview 'Iedereen heeft iets van een psychopaat' zegt gerechtspsychiater Chris Dillen :

'Elkeen heeft veel of weinig van de kenmerken van onder meer psychopathie, borderline, passieve afhankelijkheid of hysterie. Wat iemand normaal maakt, is dat hij in een bepaalde situatie kan kiezen welk deel van zijn persoonlijkheid hij uitspeelt. "Ik moet me laten gelden" of "Nu hou ik me kalm". Je hebt pas een persoonlijkheidsstoornis als één kenmerk zo zwaar doorweegt, dat je geen keuze meer hebt.'

Ik vind dat fascinerend en vooral een zeer moedig geformuleerd inzicht in ons, mensen. Toeval of niet maar toen ik dezelfde avond de oscar-killer film "the Departed" bekeek, overviel me een keihard inzicht. "Being bad" trekt ons ongelofelijk sterk aan in deze tijd. Om maar één praktisch voorbeeld te geven; Madonna en Lady Gaga scoren er gigantische hits mee. Het verdringt "being good" totaal. Wat zeg ik: "Being good" is naïef, voor watjes, totaal not done, not cool enzovoort enzovoort...

En vooral de girls krijgen het op hun bord: "be a bad girl" klinkt het alom verleidelijk. Het overspoelt blijkbaar compleet de tegenstroom.. Zo voel ik het vaak aan.

Of ben ik een pessimist??? Ben ik naïef als ik over de liefdesboodschap van de 'bijna dood ervaringen" schrijf? Want die zeggen : "leren liefhebben is de belangrijkste opgave in ons leven" En dan hebben ze het niet over verliefd worden op iemand maar wel "als een verliefde in het leven staan".

Och laat ons hopen dat "being bad" voor een stuk stoere taal is die zich toch balanceert met zijn tegenpool...

Dat het enkel een verpakking is om aandacht te trekken en er toch liefde achter schuilt...

Ondertussen leert de gerechtspsychiater Dillen ons van voorzichtig te zijn in ons oordeel over de "bad guys and girls". Want we hebben er allemaal trekjes van...