Nee, wij stonden niet zelf op het podium op de Oude Markt in Leuven maar wel een fantastische Britse Beatles CoverBand die gedurende 2.5 uur nummers uit alle Beatles fases brachten. Stemmen in hemelse harmoniezang bliezen je terug naar de sixties, op een concert van de originele "Fab 4"!

Op de warmste dag van het jaar, de langste ook, bij het warmste publiek in Gent: de Wibier, prachtig buurtcentrum van Sint Amandsberg.We mochten er op 6 maanden tijd al 2 keer optreden...Vorige woensdag de 21ste brachten we onze muzikale vertelvoorstelling "Working on a Miracle", En een dame uit het publiek wil ons daarmee absoluut in het vermaarde Patershol in Gent krijgen..."Omdat onze voorstelling een tot in het detail afgewerkt pareltje is", zei ze ons. Zo'n fans zijn een geschenk op ons pad.

Het geluk hangt soms letterlijk aan een "vlinder-draadje"...

Op 15 juni verzorgden wij in de Marmeren Zaal van het Koningin Elisabeth Center te Antwerpen.een promotieoptreden voor de Neos groepen uit Vlaanderen. Voor het eerst geflankeerd door 6 dansers uit onze dansschool. Het kon niet anders dan een denderend live festijn worden want, terwijl wij alles gaven in de zang, bewogen onze dansers er gracieus op los. Extra geïnspireerd door het gefladder van hun buren, de prachtige exotische vlinders uit de Zoo vlak naast ons.

Nadien liep het bijzonder druk op onze infostand op de beurs zelf. Laat de optredens voor volgend seizoen maar komen, beste Neos mensen. Wij zijn er helemaal klaar voor.

Dat wij die unieke plaats naast de vlinders kregen hebben we te danken aan de geluidtechniekers.

Want aanvankelijk wou een knappe blonde van het Elisabethcenter ons, samen met onze 6 dansers, kost wat kost pal voor de actieve koffiebar opstellen!  Ik zag in een pijnlijk visioen de Neos-leden al, tussen ons en de dansers in, rondfladderen om hun koffietje te gaan halen aan de selfservice bar. Met als begeleidende sound, het tassengeknetter rond de afwasbak aldaar...De nachtmerrie voor elke artiest...Gelukkig gered door de technici want dat was buiten de klankinstallatie gerekend. Die kon niet verplaatst worden en zo …eindigden we waar we moesten staan, veilig en wel aan de andere kant, vlak naast het prachtige vlindergefladder….Het geluk hangt soms letterlijk aan een zijden (vlinder)draadje…

Op 15 juni 2017 stellen wij onze muzikale vertelvoorstelling "Werken aan een Mirakel" voor in de Koningin Elizabethzaal in Antwerpen. Dit op de Neos beurs voor alle Neos gepensioneerden groepen in Vlaanderen. Wij krijgen daarbij visuele ondersteuning van enkele danskoppels uit onze dansschool Desmet Camby in Herent. Wauw we kijken er naar uit!

De voorbereiding van mijn schrijverscursus in juli is intenser dan ik dacht. Ik kreeg een serieus schrijfplan opgestuurd met gedetailleerde vragen tot en met. Eigenlijk blijkt het meest aangewezen dat je al een basisschrift klaar hebt tegen begin juli. Nu nog voldoende tijd vinden om daar aan te werken want wie lente zegt, zegt opruimen in huis, alle vensters open, gordijnen verfrissen, de moestuin starten, potjes zaailingen in de veranda, tussendoor Andy & Di optredens (gisteren nog in Vosselaar het beste van onszelf gegeven), boekhouding doen, de was en de plas, sociaal vrijwilligerswerk..vul maar aan....
Hoe doen andere vrouwelijke schrijvers dat? Met huishoudhulp? Maar dat wil ik nog niet, mijn leven heeft daarvoor als artiest/huishoudster te weinig structuur. Ik doe het nog steeds liever allemaal op mijn eentje...
O wee....in de vooravond zit er toch nog een halfuurtje schrijftijd in...Onder het motto "wie het kleine niet 'eert' is het grote niet 'weerd ' (waard)" zet ik me er aan... We zien wel hoe ver we zo geraken tot in juli!

Op de tentoonstelling “The art of Magic” in Leuven raakte ik gefascineerd door de ervaring in de “witches cradle” .
Daar ontsproot het idee om de oude Marokkaanse hangmat die we ergens nog in een donkere hoek van een kast liggen hadden een nieuw en vooral super interessant leven te geven.
Ik vroeg Andy om die uitgerekend op mijn 60ste verjaardag in de tuin op te hangen aan twee sterke bomen, niet ver van onze compostzone.
En als een echte volleerde heks sloot ik het doek (op de foto niet helemaal omdat ik poseerde voor de fun) en bracht de hangmat in beweging. Dan zou je volgens wat men mij op de tentoonstelling vertelde, na zo'n 20 minuutjes "kosmische ervaringen" kunnen opdoen.
Fun was het in elk geval en niets is zo relaxend als in een hangmat zachtjes te liggen schommelen terwijl de vogels hun vroege lenteliederen debiteren. Tegen elkaar op, om ter mooist, net zoals in mensenwedstrijden...
Zo hier lig ik dan te genieten:

Ik heb mij zopas ingeschreven voor een top schrijverscursus deze zomer in Frankrijk. Ik voel mijn hartje bonzen. Je gaat een engagement aan en alleen al omwille van de hoge deelnemersprijs voel ik nu dat dit menens is...geen uitvluchtwegen meer...Maar “falen” mag nog altijd, nee?

Deze workshop is tot tweemaal toe via het  “allerkleinste toegangsgaatje” op mijn bord beland. Want de afzender zat in mijn lijst van ongewenste mail. En toch zag ik dus tot 2 maal toe die flits van een email passeren waarbij, net voor hij als een snapchat verdween, het woord schrijverscursus op mijn inwendige beeldbuis bleef hangen.  Terug opvissen, bekijken,  nachtje over slapen, twijfelen, toch wel duur voor mij, …met bonzend hartje inschrijven.

Want anders komt het er echt niet van, er is hier thuis toch zoveel te doen en ’s avonds na 8u  is er wel altijd iets op TV dat mijn aandacht opeist…