Rare kunst

Jan Fabre van zijn troon gedonderd

Geridderd nog wel

Een vrouw uren laten krijsen van de pijn

Terwijl een collega danser bijtend op haar blauwe plekken duwt

Zwart op wit in mijn krant van vandaag gedrukt

 

Dat noem ik mishandeling ipv kunst

En keek het publiek er naar?

Die rare kunst waarvoor ze betaald hadden?

In de ban van het geridderd geprezen genie.

Medeplichtig, ja of nee?

Wijze leeftijd

Wij zijn op de leeftijd dat we denken dat we het allemaal zo wel wat doorhebben, het leven.

‘Gaan jullie maar rustig met pensioen’ legt men ons het zwijgen op.

'Allee zeg, nu hebben we voor het eerst pas echt iets vanuit ons diepste zelf klaar zitten om mee te delen!'

Een leven lang eerder bla bla bla en nu ssssst sssst, met de vinger tegen de mond gedrukt.

Het is aan de jongeren en beter voortaan.

Met alle respect, moeten die het niet eerst met vallen en opstaan zo wat ontdekken, in het leven?

Het leven zoals het op dit moment is bij ons: ik schrijf, hij werkt.

Mijlpaal 50 voorstellingen ‘Werken aan een Mirakel’ bereikt

Wij zijn trots dat de vele organisaties in Vlaanderen ons zoveel vertrouwen gegeven hebben dat wij deze mijlpaal konden bereiken. Natuurlijk heeft de mond aan mond reclame tussen de organisaties onderling daar een zeer belangrijke rol ingespeeld, waarvoor grote dank.

In onze muzikale vertelvoorstelling ‘Werken aan een Mirakel’ verklappen wij ons publiek hoe wij via een ongewone, zeg gerust "rare weg”, met een cruciale mystieke ervaring, op het podium beland zijn. Want het gebeurt niet elke dag dat een Britse dokter en een Vlaamse perschef van een grootbank "de kap over de haag gooien" om een muzikaal duo te vormen dat vol dynamiek en enthousiasme op een podium staat. En dan op de koop toe ook nog eens als liefdeskoppel! Hoe kwamen we daar in godsnaam toch terecht? Waarom gooiden we ons leven zo drastisch om? En hoe houden we dat ondertussen reeds jaren vol, zo als man en vrouw samen op het podium?

Ons authentieke verhaal, met songs die daar helemaal onderdeel van zijn, is pakkend, ontroerend, hilarisch, vol herkenning...het zit er allemaal in. Heel intiem ook en met verbazende mystiek, maar juist dat delen is nodig om te kunnen inspireren voor ieder die er voor open staat.
Ik, Di, vertel ons verhaal in het Nederlands, spannend, vol van emotie maar vooral luchtig. Samen zingen we onze songs, als onderdeel van het verhaal, in het Engels (dat heb je met een Britse singer-songwriter) zodat je jou in een heuse musical waant.
Maar alles wordt instant vertaald naar het Nederlands op het grote scherm naast ons, daar bovenop ook geïllustreerd met prachtige beelden en video's. Voeg daarbij de uitgekiende belichting, de verfrissende danspasjes en je mag gerust van een multimedia huzarenstuk spreken.

Lees er alles over op onze website 

Als je door de speling van het lot op 3 dagen tijd 2 keer voor je moeder mag optreden: Voor haar Okra groep en op haar feest voor haar 90ste verjaardag. Zo dankbaar! Touching! 'Eerbied voor jouw grijze haren' en 'Que Sera', haar favoriete nummers

Gisteren voor het eerst in meer dan 20 jaar Andy & Di toch wel een paar 'podium attributen’ vergeten zeker. Er zat niets anders op dan extra heen en weer te rijden, gelukkig maar 20 km van onze thuisstek! Tja, nederig aanvaarden dat een zestigplusser zo’n dingen voor krijgt? Maar nee, het kan toch iedereen overkomen, niet?

Eind goed al goed, KVLV Heultje bleek helemaal in de ban van onze ‘Werken aan een Mirakel’ voorstelling. ‘Jullie opvoering raakte diep, gaf vreugde en jullie betrokkenheid bij het hele gebeuren is enorm’, klonk het unaniem in koor. ‘Rap wegwezen vooraleer ik begin te blozen’ stamelde ik in de zoveelste niet te stoppen spontane opwelling, terwijl mijn ogen nog wat bruiner fonkelden en mijn dankbaar hartje nog wat warmer gloeide…

Wat doen we dit graag, zo met zijn tweetjes dat podium op en dan nog op de koop toe al ruim 20 jaar als man en vrouw! Binnenkort bereiken we met onze ‘Werken aan een Mirakel’ trouwens een mijlpaal voor het aantal voorstellingen. Meer daarover later.

www.andyendi.be/pages/000005.html

En de dag er op stonden we voor de Kring Gepensioneerden van KBC Antwerpen het beste van onszelf te geven. Waar is de tijd dat ik nog voor het Kredietbank Hoofdkantoor in Brussel werkte, als perschef?
Het gaf me dus wel zo wat een vreemd gevoel van nu in Antwerpen in dat chique Auditorium als verteller/zangeres te staan met onze voorstelling "Werken aan een Mirakel". We werden zelfs bijgestaan door een professionele geluidsman ter plekke. En de fotograaf van dienst trok prachtige foto's.

Andy met een kilt van de Wallace clan van zijn Schotse grootmoeder in actie tot groot jolijt van de Neos groep in de prachtige Oude Abdij van Kortenberg. Maar natuurlijk hebben we vooral gezellig gezongen...