Op 15 juni 2017 stellen wij onze muzikale vertelvoorstelling "Werken aan een Mirakel" voor in de Koningin Elizabethzaal in Antwerpen. Dit op de Neos beurs voor alle Neos gepensioneerden groepen in Vlaanderen. Wij krijgen daarbij visuele ondersteuning van enkele danskoppels uit onze dansschool Desmet Camby in Herent. Wauw we kijken er naar uit!

De voorbereiding van mijn schrijverscursus in juli is intenser dan ik dacht. Ik kreeg een serieus schrijfplan opgestuurd met gedetailleerde vragen tot en met. Eigenlijk blijkt het meest aangewezen dat je al een basisschrift klaar hebt tegen begin juli. Nu nog voldoende tijd vinden om daar aan te werken want wie lente zegt, zegt opruimen in huis, alle vensters open, gordijnen verfrissen, de moestuin starten, potjes zaailingen in de veranda, tussendoor Andy & Di optredens (gisteren nog in Vosselaar het beste van onszelf gegeven), boekhouding doen, de was en de plas, sociaal vrijwilligerswerk..vul maar aan....
Hoe doen andere vrouwelijke schrijvers dat? Met huishoudhulp? Maar dat wil ik nog niet, mijn leven heeft daarvoor als artiest/huishoudster te weinig structuur. Ik doe het nog steeds liever allemaal op mijn eentje...
O wee....in de vooravond zit er toch nog een halfuurtje schrijftijd in...Onder het motto "wie het kleine niet 'eert' is het grote niet 'weerd ' (waard)" zet ik me er aan... We zien wel hoe ver we zo geraken tot in juli!

Op de tentoonstelling “The art of Magic” in Leuven raakte ik gefascineerd door de ervaring in de “witches cradle” .
Daar ontsproot het idee om de oude Marokkaanse hangmat die we ergens nog in een donkere hoek van een kast liggen hadden een nieuw en vooral super interessant leven te geven.
Ik vroeg Andy om die uitgerekend op mijn 60ste verjaardag in de tuin op te hangen aan twee sterke bomen, niet ver van onze compostzone.
En als een echte volleerde heks sloot ik het doek (op de foto niet helemaal omdat ik poseerde voor de fun) en bracht de hangmat in beweging. Dan zou je volgens wat men mij op de tentoonstelling vertelde, na zo'n 20 minuutjes "kosmische ervaringen" kunnen opdoen.
Fun was het in elk geval en niets is zo relaxend als in een hangmat zachtjes te liggen schommelen terwijl de vogels hun vroege lenteliederen debiteren. Tegen elkaar op, om ter mooist, net zoals in mensenwedstrijden...
Zo hier lig ik dan te genieten:

Ik heb mij zopas ingeschreven voor een top schrijverscursus deze zomer in Frankrijk. Ik voel mijn hartje bonzen. Je gaat een engagement aan en alleen al omwille van de hoge deelnemersprijs voel ik nu dat dit menens is...geen uitvluchtwegen meer...Maar “falen” mag nog altijd, nee?

Deze workshop is tot tweemaal toe via het  “allerkleinste toegangsgaatje” op mijn bord beland. Want de afzender zat in mijn lijst van ongewenste mail. En toch zag ik dus tot 2 maal toe die flits van een email passeren waarbij, net voor hij als een snapchat verdween, het woord schrijverscursus op mijn inwendige beeldbuis bleef hangen.  Terug opvissen, bekijken,  nachtje over slapen, twijfelen, toch wel duur voor mij, …met bonzend hartje inschrijven.

Want anders komt het er echt niet van, er is hier thuis toch zoveel te doen en ’s avonds na 8u  is er wel altijd iets op TV dat mijn aandacht opeist…

Kennismaking met Mindfulness klankzingen, improviseren, ontdek je creatieve stem

Ik bied aan verenigingen/organisaties een nieuwe workshop aan. Maar eigenlijk gaat het hier om een 'oude liefde' van mij:

Mindfulness is de bewustwording van een houding in het leven die ons welbevinden brengt.
Mindfulness klankzingen brengt ons in contact met ons diep, creatief, resonant stemgeluid. Een van de mooiste cadeaus die je jezelf kan geven.
Yoga ademhaling
We beginnen met de ademhaling vanuit de yoga.
Van daaruit warmen we speels op om ons lichaam los te maken, om bevrijd van spanning de klank van onze stem te ontdekken en ons erdoor te laten be/ontroeren.
We starten met rustgevende lange klanken om ons bewust te worden van onze klank en haar trilling aan den lijve te ervaren.
Onderdompelen in een klankbad
Dan maken we kennis met klank georiënteerd zingen. Dat maakt onze stem rijker en resonanter met “natuurlijke boventonen”. We dompelen ons onder in een klankbad en creëren zelf daarin mee klank.
Improviseren is spelen
We proeven van allerlei improvisatiespelletjes met en zonder tekst, van ritmische improvisaties en klankzingen. Het gebeurt puur vanuit ons eigen gevoel. Een goede oefening in “voelen” ook.
Mantraklanken zingen
We maken ook kennis met mantraklanken, we zingen klanken die een weldoende invloed  hebben op ons lichaam en geest. Mediteren in de klank als het ware. Hierdoor raken we verbonden met onze kern, onze bron van heling en levenskracht waarnaar we steeds weer kunnen terugkeren in momenten/periodes van stress en emoties in ons leven.
Als je jezelf kan overgeven aan de helende herhaling van de mantraklanken kom je in een diepere laag van rust en welbevinden terecht. Bovendien verrijkt het je klankgeluid, en daardoor wordt ook je zangstem resonanter met natuurlijke boventonen. Is er een mooier cadeau dat je aan jezelf kan geven?
Samen zingen
Aan het eind kunnen we ook nog enkele liederen zingen die kracht en energie uitstralen.

Er is geen enkele voorkennis of zangervaring vereist. Dit mindfulness klankzingen en improviseren staat open voor iedereen

Begeleiding: Di van het muzikaal duo Andy & Di
Sinds 1995 ben ik de zangeres van het muzikaal duo “Andy & Di”.  Wij hebben als muzikaal koppel ondertussen meer dan 1000 keer op een podium gestaan bij tal van verenigingen in Vlaanderen : Neos, Femma, KVLV, Davidsfonds, Okra, allerlei beroepsgebonden seniorengroepen, overheidsorganisaties, verzorgingsinstellingen, enzovoort…
Wij brachten 9 verschillende CD’s uit met tal van eigen songs.
Samen met Andy organiseerde ik daarnaast vele samenzangsessies in groep. Ik volgde in de loop der jaren  tal van opleidingen waardoor helend klankzingen en improviseren zowat mijn “stokpaardje” geworden is.

5 sessies of een hele dag
In overleg met de vereniging is de keuze:
- 5 sessies (van elk 2u)  of
- 1 dagprogramma van 10 tot 18u   met eigen lunchpakket.

Praktische werkwijze:
1. Uw vereniging checkt of er  mensen interesse hebben en neemt contact op met mij.
2. Samen zoeken we de beste formule voor de groep en mogelijke datums.
3. Ik kom naar jullie gangbaar activiteiten lokaal om de sessie(s) te begeleiden.
Te voorzien: flesje water, matje en dekentje , losse ontspannende kledij, pantoffels of warme sokken
Kostprijs groepen: bespreekbaar met de vereniging

“Als artiest sta of val je met je microfoon”

Ook al ben ik niet zo’n grote fan van de gangbare stand up comedy (vaak alles behalve verfijnde humor, vind ik toch)  en al zeker niet van Filip Geubels, toch keek ik gisteren naar de reeks “Het Huis” op Een, met hem in de hoofdrol. En tot mijn grote verbazing - naast het feit dat hij behoorlijk diep in zijn persoonlijke ziel liet kijken- vertelde hij nu en dan best zinnige dingen.

Zo  bleef me (als co-artiest) vooral zijn volgende uitspraak bij.

“Mensen respecteren de voorbereidingen van een toneelstuk tot in de puntjes. Alles is in orde in de zaal en mensen zitten zelfs voor amateurtoneel braaf op hun stoeltje, te kijken naar wat er op de scène gebeurt.

Maar als stand up comedian, zei Geubels, krijg ik nog steeds aanvragen om bij wijze van spreke op de eerste de beste pensenkermis een omgedraaide bierbak te beklimmen om daar dan moppen te tappen. “

Dat begrijp ik helemaal. Want wij krijgen ook als zingend duo af en toe van die “probleem- optredens” te verwerken, waar je al direct voelt van “oei het eten en de social talking bij de dis zijn hier het enige dat telt.”

Ik moet me dan echt inhouden om niet te reageren: “zullen we gewoon een achtergrond CD opzetten?”

Gelukkig is de overgrote meerderheid van de aanvragen voor ons live optreden en nu vooral voor onze muzikale vertelvoorstelling “Werken aan een mirakel” wel prima in orde en houdt men wel degelijk zo goed mogelijk rekening met onze ervaring om alles optimaal te laten verlopen.

En ja, wat Geubels verder nog vertelde in “Het Huis” klopt ook als een bus:

“Als artiest sta of val je met je microfoon”. Als die er niet is of om de een of andere reden niet optimaal kan werken (doordat je in een te krappe podiumruimte staat rond te draaien en je daardoor het geluidsysteem moet dempen om vervelende feedback te vermijden) dan mag je het wel schudden.

Dus nee, wij laten de pensenkermissen en de (Ierse) pubs links liggen. Daar hebben wij niets te zoeken want het respect ligt er diep onder het stof begraven.