woensdag 8 juni 2011

Er zijn zo van die dagen...

Soms verlies ik wel eens de pedalen. Zoals vandaag...Er komt dan precies zoveel op me af dat ik effen tilt sla zo. Je plant je dag 's morgens maar er komen zoveel onverwachte dingen tussen waardoor je je  's avonds afvraagt "waar is mijn dag naar toe?" Ik wil ook van alles en nog wat doen uiteraard en dan nogal precies zo en niet zus (enfin ik ben niet in alles een perfectionist maar in vele zaken toch wel...).
Om je een voorbeeld te geven van mijn dag vandaag : 7 u Op met gezondheidsritueel (zie aparte beschrijving daarvan); 7u30 Frambozen geplukt; 8 u Ontbijt met oa die frambozen; 8u20 Kippen verzorgd en eitjes geraapt ; 8u30 Moestuin gecheckt (wat is oogstrijp vandaag, is alles ok?); 8u 45 Ik overloop mijn mails en check het belangrijkste nieuws ; 9u10 Een paar zakelijke mails afhandelen; 9u30 Ik check waar ik een bosbessenkam kan bekomen via het internet. Want heb je al eens bosbesjes geplukt? Dat is veel te lang werk. Zo ontstaat het idee dat ik eigenlijk ook een speciale haarkam met brede tanden en een proper gemaakt vuilblik kan gebruiken. Dat heb ik allemaal in huis.
10u: Ik probeer mijn zelfgemaakte uitvinding uit op enkele takken met bosbessen en ja het lijkt te werken. Maar naar mijn goesting belanden er nog teveel bosbessen op de grond en met verspilling kan ik niet goed om. Ook het uitziften van de blaadjes die meegekomen zijn is een heel werk dat nog efficiënter moet kunnen.
11u Ik maak verse soep voor de middag met courgettes en kruiden die ik uit de moestuin haal.
11u 30 Mijn man komt terug van de keuring voor onze caravan en die keuring is voor de 3de keer mislukt. Hij is zwaar ontmoedigd. Mijn soep staat ondertussen te koken maar we beginnen de caravan alvast terug op zijn staplaats te duwen, want mijn man moet deze namiddag nog naar zijn cursus. Nu is die staplaats bergop en dat vraagt een hele procedure die we van een buurman die buschauffeur is aan het leren zijn. Wij krijgen het maar niet onder de knie en na zwaar manueel geduw staat de caravan nog steeds schuin op onze oprit. We geven het op want hij moet seffens vertrekken naar zijn curus.
12u15 Ik werk verder aan de soep en maak de middagsla met verse eitjes klaar. Ondertussen belt een man van Microsoft me op ivm mijn probleem met het maken van powerpoint slideshows voor onze optredens. Ik had daar 2 dagen geleden voor opgebeld. Hij zal me later terugbellen, hij gaat het eerst zelf uitproberen.
13u Middagmaal en even de krant doornemen. Oef! Wat opruimen in de keuken ook.
13u50 De Microsoft man belt me terug en samen proberen we dat powerpoint probleem op te lossen. Hij neemt daarbij zelfs mijn computerscherm over maar het lukt niet en ik moet mijn computerfabrikant opbellen om de geluidskaart opnieuw te installeren. Heel frustrerend allemaal want eigenlijk wou ik deze namiddag de Neosbeurs van 21 juni voorbereiden en folders maken. Die beurs is heel belangrijk voor ons want daar komen vele optredens voor Andy & Di uit voort.
Om 15u15 breek ik daarom totaal gefrustreerd zelf de telefoonverbinding af omdat ik het niet meer zie zitten. Vanmorgen had ik tussendoor ook nog een telefoontje gekregen van een oude buurvrouw wat verderop die een paar dagen geleden in het ziekenhuis beland is met een gebroken heup. Even wat aangemoedigd want ze was op de koop toe eigenlijk nog volop aan het herstellen van een zware hartoperatie. En nu zwaar gevallen in haar huis. Extra probleem : haar schattige hond Toby is nog thuis en in samenspel met een paar buren gaan we die hond afwisselend bezoeken en eten geven. Dus ik daar nu om 15u15 naar toe. Maar geen hond te bespeuren. Waar zit die? Bij een andere buurvrouw? Op mijn terugweg naar huis spreekt een andere jonge buurvrouw, op wandel met een baby, me aan en we hebben een leuke babbel. Oef, Dit kindje zorgt even voor een verlichting van mijn frustraties van vandaag! Dank u hemel!
Om 16 u terug thuis en ik begin eindelijk, eindelijk aan die folder...Ik doe een eerste ontwerp dat onverwachts nogal vlot gaat. Even laten rusten toch (doe ik altijd met creatief werk) en in die "rusttijd" kan ik nog eens iets in mijn dagboek schrijven want dat is weeral zo lang geleden.
16u57 Ik moet dit bericht plots stoppen want mijn man is terug thuis gekomen en we moeten die caravan nog op zijn plaats duwen. Caravan die de komende dagen terug naar de keuring moet maar eerst moeten we dat mankement nog oplossen.
Je ziet wat ik bedoel : ik doe 1001 totaal verschillende dingen op een dag en uiteindelijk heb ik een half uurtje kunnen doorwerken aan wat ik deze morgen mijn belangrijkste werk voor vandaag vond : die folder voor de Neosbeurs in orde krijgen... Gelukkig is de avond nog lang.. Ik ben weg naar die caravan nu! Push push...Daag...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten