"57 going on 58..."

“Je moet er alles aan doen om er jong te blijven uitzien” roepen de media ons, 50 plussers, toe. Andy is er nu 58 en ik een jaartje jonger.  En weet je wat… ik ben nu veel aardiger  voor mezelf dan vroeger.

Ik heb ondertussen al een paar dierbare vrienden deze wereld zien verlaten, te vroeg,  voordat zij konden begrijpen hoe de vrijheid groeit als men ouder wordt.
Wiens zaak is het als ik ervoor kies om in de winter in het donker (op de terugweg van een ziekenzorg vergadering),  met mijn plastieken Aldi-fietsbroek over mijn jeans door de modderige plassen op onze Heikantberg te fietsen en dan “Hei ho, hei ho”  te zingen… Gek zeg je  ??? Pff….Ik dans gewoon verder op die prachtige muziek van de 50, 60 & 70 's…

En in de zomer loop ik lekker rond op het strand, in een badpak dat strak  gespannen is over een steeds meer gerimpeld en al wat uitpuilend lichaam en duik ik met overgave de golven in,  ondanks de medelijdende blikken van wat zich “jetset” noemt. Ook zij zullen er hopelijk ooit wel wat ouder/wijzer(?) en meer “gipsy naturel” uit gaan zien.
Ik weet dat ik soms vergeetachtig wordt. Maar nogmaals, een deel van mijn  leven ben ik bewust vergeten en dat is maar goed ook!

Zeker, door de jaren heen, is mijn hart wel eens gebroken. Hoe kan je hart niet breken als je een geliefde verliest of wanneer een kind lijdt. Maar, gebroken harten geven ons kracht , begrip en mededogen. Een hart dat nooit gebroken is, bleef ongerept steriel en het zal helaas nooit de vreugde kennen van het onvolmaakte.
Ik ben nu al gezegend, dat ik lang genoeg geleefd heb om mijn haar stilaan grijs te zien worden en mijn jeugdige lachen voor altijd geëtst te zien in de dieper wordende groeven op mijn gezicht. Zo velen hebben nauwelijks  gelachen en zo velen zijn gestorven voordat hun haar zilver kon worden.

Als je ouder wordt  kan het je steeds minder schelen wat andere mensen van je denken. Nu heb ik zelfs het recht om het fout te hebben.

Dus, om je vraag te beantwoorden, ik vind het fijn een “overrijpe vijftiger” te zijn (tja…57 going on 58 !!!). Het heeft mij bevrijd. Ik hou van de persoon die ik geworden ben.

Pas nu kan ik levenswijsheid delen met wie er voor open staat…. Hé vijftigers, zestigers, zeventigers, tachtigers, negentigers, 100 plussers (ja waarom niet ???).... doen jullie mee?